Szanowni Państwo!
Od jakiegoś czasu zastanawiam się nad tym, jak można by nazwać państwo rządzone przez faraona. Myślałem nad opcją faraonat. Takie słowo byłoby stworzone na podobnej zasadzie co chanat, kaganat, kalifat, sułtanat, emirat czy elektorat. Przemknęła mi też przez myśl wersja faraoństwo utworzone tak jak królestwo, carstwo, cesarstwo czy księstwo. Taka forma jednak brzmi w moim odczuciu brzmi nienaturalnie i błędnie.

A jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Z poważaniem
Hubert

Szanowna Redakcjo,
czy zestawienie ze sobą liczby zapisanej słownie i skrótu (por. dwa mln, osiem kg, dziesięć cm) jest poprawne? Coraz częściej widuję taki zapis, który w moim odczuciu wydaje się być nieco nieestetyczny – lepiej wygląda dwa miliony czy 2 miliony.
Z poważaniem,
Dawid Rutkowski

Dzień dobry,
czy wyrażenie pomnożyć przez jest poprawne? Używane jest ono powszechnie, także w środowiskach akademickich. Jednak przecież dziesięć przez dwa to pięć, a dziesięć razy dwa to dwadzieścia. W moim odczuciu mnożyć powinno się jedynie razy. Czy jestem w błędzie?
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.
Józef Rak

Szanowni Państwo,
w komunikacie radiowym usłyszałem, że minister obrony Japonii rozmawiał ze swoim odpowiednikiem ze Stanów Zjednoczonych. Zastanawiam się, czy wyraz odpowiednik użyty w tym kontekście jest zwyczajnym elementem języka prasowego. Mnie to zgrzyta; jakby uprzedmiotawia osobę, i to piastującą ważne stanowisko. Ale może to tylko moje odczucia.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

nieraz spotykam się ze zdaniami zbudowanymi wg schematu „O ile..., to...”, np. „O ile w Anglii szala przechyliła się na korzyść wszechwładzy parlamentu, to w Europie kontynentalnej było odwrotnie”.

Mi ta forma zgrzyta: przy takiej budowie zdania niemal bezwiednie czekam w drugiej części na „o tyle”, a „to” mnie nieprzyjemnie zaskakuje. Czy jest to moje subiektywne nieuzasadnione odczucie i forma ta jest poprawna?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Proszę o ocenę sformułowań „Jestem szczęśliwy z wyniku”, „Szczęśliwy ze współpracy…”, „Szczęśliwy ze znajomości z panem…”, „Szczęśliwy z sukcesu…”, „Szczęśliwy z pierwszego miejsca…” itp. W moim odczuciu w przypadku przymiotnika szczęśliwy brakuje tu czegoś pomiędzy z a przyczyną. Wydaje mi się, że o ile dumnym albo zadowolonym można być bezpośrednio z czegoś, o tyle szczęśliwy wymaga jakiegoś elementu – z powodu albo z racji – i dopiero mówimy o tym czymś. Czy rzeczywiście?

Szanowni Państwo,
zaimek sobie jest zrozumiały we frazach typu „Trudno to sobie wyobrazić”, „Nie przypominam sobie”, „Poradzisz sobie z tym?”. Ale: „Czytałem sobie o tym”, „Odpoczęłaś sobie trochę?”, „Wyjedź sobie gdzieś”, „Pomyślałem sobie, że moglibyśmy…”. W przykładach tego rodzaju można by właściwie usunąć ów zaimek, jednakże (trudno mi to ująć w słowa) jego obecność jakby „ociepla” wypowiedź – bez względu na to, czy sobie dotyczy mnie, czy kogoś. Takie moje odczucie, ale może to błąd?

Dzień dobry,

zwracam się z pytaniem, na które nie udało im się znaleźć odpowiedzi. Jak powinno zapisywać się liczbę mnogą od słowa Kościół w przypadku, gdy te k/Kościoły nie są dookreślone jakimś przymiotnikiem np. protestanckie? Przykładem niech będzie zdanie: Polska Rada Ekumeniczna zrzesza siedem kościołów. Czy może  siedem Kościołów?

Mi bliżej do pierwszej formy - małą literą, ale to tylko moje odczucie. Czy możne należy stosować zasadę podobnie jak z liczbą pojedynczą?

Szanowni Państwo,
czy jest jakaś różnica, np. dotycząca stopnia formalności, między wyrażeniami wręcz przeciwnie a wprost przeciwnie?
Z wyrazami szacunku,
Stanisław